Colü Dede

Şarkışla’ya bağlı Kale boğazı ile Yahyalı deresinin birleştiği yerde ve Alaman çermiğinin karşısında küçük bir mezra vardır. Bu mezra Alaman köyü muhtarlığına bağlıdır. İlçeye yaklaşık 35 km uzaklıktadır. Burada Colü Dede diye anılan bir yatır vardır. Yatırın ismini çevrede bilmeyen yoktur. Bilhassa yaz aylarında ziyaretçi sayısının arttığı belirtilmektedir.

Anlatıldığına göre, Colü Dede Battal Gazi’nin akrabası olup Rum’larla yapılan bir savaşta şehit düşmüştür.[22]

Yatır, Colülü Halil Ağa’nın evindedir. Yatırın olduğu bölümde kuzeye açılan küçük bir pencere, pencerenin karşısında yatırın sandukası vardır. Sandukanın üzerinde yeşil atlas bir zemine Arap harfleriyle işlenmiş bir örtü bulunmaktadır. Bu örtü daha önceleri tekkenin bayrağı olarak kullanılırmış. Odada ayrıca bir teber,[23] bir kırık kılıç, bir de kalkan bulunmaktadır. Kapı eşikleri, söveleri, pencere kenarları ve nerede bir ağaç varsa hepsi çivilerle doldurulmuş ve sandukanın etrafındaki topraklar yalanıp yenmiştir. Bu nedenle çukurlar oluşmuş, baş tarafına yakın bir oyuğa bozuk paralar, tavandaki ağaçlara al ve mor çaputlar bağlanmıştır.

Tekkenin bakıcısı, Colü Dede ve onun kerameti hakkında şunları aktarmıştır: “Burası bir ziyaret. Uğrağa uğramışlar ve çalınmışlar gelir buraya. Ziyaret edenler kurban keserler, pilavlar pişirirler, yer içer sadaka dağıtırlar. Yalvarır, dilek diler giderler. Çokları da biiznillah şifa bulur. Yalnız burada kurban kesen kurbanının etini kendisi yiyemez, lokma eder dağıtır. Buraya geceleri gelirler. Kimler diye sorarsan? Felçliler, oğlu kızı olmayanlar, yaralılar, uyuzlar, gicimikliler vesselam. Saymakla bitmez. Uğrağa uğramışlar sürüne sürüne gelirler de yürüyerek giderler. Bu tekkedeki kerameti başka tekkede bulmak mümkün değildir. Bir örnek vereyim: Yedi sene yatakta kalmış bir kadını kağnı ile getirdiler. Kadına rüyasında burayı göstermişler. O da aklına tutmuş. Bir yaz günü getirdiler. Kurbanını kestiler, lokmasını dağıttılar. Kadın üç gün sonra yürüye yürüye yola çıktıp gitti. Şurada bir de çermik var. Hastalar önce orada banyo yapar, arkasından da ziyarete gelirler.”[24]

Colü Dede yatırının bakıcısına göre, tekke içerisinde ağaçlarda bulunan çiviler, çocuğu olmayan kadınlar tarafından çakılmış ve çocuklarının olması için dilekte bulunmuşlardır. Sandukanın baş ucundaki oyukların da, yine çocuğu olmayan kadınların oralardaki toprağı yalayıp yemesiyle oluştuğu, buraya gelen kadınların iki rekat namaz kılarak bir miktar toprak yiyip çoluk çocuğa kavuşmak için dua ettikleri belirtilmektedir.

Konuştuğumuz köylüler, yukarıda nakletmeye çalıştığımız bilgileri doğrular mahiyette bilgiler vermiştir. Bölge insanının verdiği bilgilere göre, genel olarak Colü Dede, felçli olan hastalar, cilt hastası olanlar, uyuzlar, gicimikler, çocuğu olmayanlar, çocuğu olup da yaşamayanlar ve değişik dilek sahipleri tarafından ziyaret edilmektedir. Ziyaretçilere buradaki görevliler tarafından mümkün olduğu takdirde yatır ekmeği ikram edildiği de görülür.

Rivayete göre Akçakışla ve çevresindeki köylerde Colü Baba’nın kılıcı üzerine yapılan “Kara Colü’nün kılıcı, boynundan geçsin. Kalbine vursun.” şeklindeki yemin hala geçerliliğini korumaktadır.

                                           Şeyh Ziya ( Gülmez Baba )

Şeyh Ziya’nın mezarı, Şarkışla’ya bağlı Dikili Köyü’nün kuzeydoğu tarafında küçük bir tepenin üzerindeki çocuk mezarlığındadır. Mezarın bulunduğu alan tuğla ile çevrilmiş olup üzeri açıktır. Kabir, yaklaşık iki metre eninde, yedi metre boyunda, bir metre kadar yerden yüksek, toprakla örtülü ve üzerinde irili ufaklı taşlar bulunmaktadır. Kabrin yanında bir çeşme ile etrafında meyve ağaçları vardır.

Halktan aldığımız bilgiye göre, 1071 yılında yapılan Malazgirt Zaferinden sonra Anadolu’da kurulan Danişmend Beyliği sayesinde bu bölge Türkleşmeye başlamış ve bu sırada Türk dervişlerinden Şeyh Ziya adında birisi bu köye yerleşmiştir. Şarkışla ve Gemerek çevresinde kardeşlerinin bulunduğu, hatta Kara Baba ve Gemerek’teki Ali Baba’nın bunun kardeşi olduğu rivayet edilmektedir.

Şeyh Ziya, başta Dikili olmak üzere Çatalyol, Sağır, Gürçayır ve Elmalı gibi köyler ile Şarkışla merkezden insanların ziyaret amacıyla geldikleri görülmektedir. Yaz aylarında ziyaretçiler arasında yurt dışından gelen ailelerin fazlalığı göze çarpmaktadır. Şeyh Ziya’nın mezarı, genel olarak cin çarpan hastaların iyileşmesi, başı ağrıyan hastaların ağrılarından kurtulması, felçli hastaların şifa bulması ve uyuz hastalığının tedavisi için ziyaret edildiği anlaşılmaktadır.

Buraya gelen hastaların bazıları, “derdimiz burada kalsın” diye dua ederken, bazıları da bez bağlarlar. Dikili Köyü’nden özellikle kadınların her Cuma buraya gelip namaz kıldıkları ve hastalarının şifa bulması için dua ettikleri belirtilmektedir. Ayrıca Şeyh Ziya’nın kabri, yağmur yağmayıp havalar kurak gittiği zaman Dikili ve diğer bazı yakın köylülerin yağmur duası yaptığı bir yerdir. Burada yağmur duası yapılacağına dair karar verilirse, duadan bir gün önce ailelerin gücü nisbetinde para ve bulgur gibi şeyler toplanır. Toplanan para ile kaç tane ediyor ise kurban alınır. Ertesi günü topluca Gülmez Baba’nın kabrine gidilerek alınan kurbanlar kesilip kurban etinden oradaki insanları doyuracak kadar pilav yapılır. Bu arada köyün imamının önderliğinde orada toplanan herkes yağmur duasına katılır. Önce iki rekat namaz kılınır. Sonra Kur’an okunup dua edilir. Yağmur duası tamamlandıktan sonra herkes hazırlanan pilavdan yer ve dağılır.

                                           Kara Baba

Mezarı, Şarkışla’ya bağlı Elmalı köyü yakınında bir tepenin üzerindedir. Bu tepeye bu zata izafeten “Kara Baba Tepesi” adı verilmiştir. Hakkında her hangi bir yazı ve kesin bilgi yoktur. Arabistan’dan geldiği söylenen yedi kardeşten birisi olarak bilinir.

Her hangi bir rahatsızlığı bulunan kimse buraya gelerek kurban keser, kestiğini ziyarete gelenlerle birlikte burada yedikten sonra abdest alır, uykuya yatar. Uykudan kalktıktan sonra türbenin etrafında dolaşır. Yerden küçük bir taş alarak mezar taşına sürer ve şifa dileğinde bulunur.

Ziyaret yerinin güney batısında bir taş üzerinde at nalı izi bulunmaktadır. Bunun efsanesi şöyledir:

Ahmet Yesevi’nin yedi öğrencisi fetih için buraya gelmişler, Bizanslılarla yapılan bir savaşta öğrencilerden biri zor durumda kalınca arkadaşlarından birisini çağırmış ve O da Allah Allah diyerek atını şahlandırmış. Şahlanan at Allah’ın izniyle bir tepeden diğerine atlamış. Bu atlama sırasında atın nal izi taşın üzerine geçmiş...[25]

                                    Kazancığın Karababa

Kabri, Şarkışla’nın kuzeyine düşen Turna Dağı’ ında bulunmaktadır. Dağın yamaçlarında Kazancık köyü yer alır. Yedi kardeşlerden ikincisi olduğuna inanılır.

Aynı isimle bilinen başka Kara Baba ziyaretleri de olduğundan, burası Kazancığın Karababa olarak bilinir. Yakınlarında hiçbir ardıç ağacı olmamasına rağmen Karababa’nın çevresi ardıç ağaçlarıyla doludur. Halk arasında bu ağaçları bizzat Karababa’nın kendisinin diktiğine, bu nedenle adı geçen ağaçlardan bir dal dahi koparanların başlarına büyük musibetler geleceğine inanılmaktadır. Rivayete göre bir savaş esnasında buradaki ağaçlar devrilmiş, taşlar derelere yuvarlanmış, savaş sona erdikten sonra ise bu taşlar ve ağaçlar eski halini almıştır. Bu yatırla ilgili başka bir rivayete göre ise, burada altın olduğunu düşünen defineciler birkaç defa altın aramak için türbenin etrafındaki kaya parçalarını ve kazdıkları toprağı uçurumdan aşağıya atarlar. Bu şekilde akşama kadar çalıştıktan sonra yorulup ertesi gün devam etmek üzere ayrılırlar. Sabah geldiklerinde kazdıkları çukurun kapandığını aşağıya attıkları kaya parçalarının da tekrar yerine geldiğini görürler.[26]

Kazancığın Karababa’ya genellikle bayılanlar, cin çarpanlar götürülür. Her hangi bir dileği bulunanların da buraya geldiklerinden bahsedilir. Burada hasta olarak gelenlerin yatması için bir yer yapılmıştır. Hasta buraya yatırılır. Uyanıncaya kadar kendi haline bırakılır. Hasta, rüyasında burada yatan zatı görürse şifa bulur. Ayrıca ziyaretin yanından akan suyun da özel bir öneme sahip olduğu görülmektedir. Burayı ziyaret için gelen insanlar bu su ile abdest alır ve mümkünse banyo yapar. Hasta olup da buraya gelemeyenlere bu sudan götürülerek şifa niyetine içirilir.
                                            Kevgir Baba

Kevgir Baba, Yıldızeli ilçesine bağlı Yolkaya (Çakraz) köyünün güneyinde 7-8 km. uzaklıktaki bir tepenin üzerinde yatmaktadır. Mezarın yerinin tespiti konusunda birbirine benzer iki rivayet vardır. Birincisine göre, bundan senelerce önce Tokat’ın Zile kazasından Tahsildar Mehmet Efendi isminde bir zat rüyasında Kevgir Baba’yı görür. Kevgir Baba kendisine şöyle der: “Ben bataklıklar içerisindeyim. Gel beni kurtar.” Bu istek üzerine Mehmet Efendi sora sora gelerek Çakraz köyünü bulur. Rüyasında gördüğü tepeye çıkar. Oradaki bataklığı kazdırır. İçinde bir elinde kılıç ve sağ gözünden ok yarası almış sarı sakallı muhterem bir kişi bulur. Bataklıktan yaklaşık on adım üstünde kazılan bir mezara aynen konur ve kabrin etrafı betonla çevrilir. Sonra oradaki bataklık göze (kaynak) haline getirilir.[27]

İkinci rivayete göre, Tokat iline bağlı Artova ilçesinde yaşayan genç bir kız rüyasında buradaki bataklıkta elinde kılıcı olan birini yatıyor olarak görür. Bu kişi genç kıza; “Gel beni kurtar, beni suyun üzerine çıkar ve mezarımı yaptır.” der. Bunun üzerine genç kız Çakraz köyüne gelir, durumu köylülere anlattıktan sonra köylülerle beraber rüyada gördüğü tepeye çıkarlar. Daha sonra burası kazılır ki, kızın rüyasında gördüğü gibi elinde kılıcı olan birisi suyun içinde yatıyor. İlk etapta kılıcını elinden almaya çalışırlar ama kılıcı bırakmaz. Sonra içlerinden birisi “Ey Mübarek! Kılıcını tekrar vereceğiz” deyince kılıcı bırakır. Mevta, eski yerinin biraz üst tarafına kılıcı ile beraber defnedilir. Daha sonra genç kızın babası Kevgir Baba’nın mezarını yaptırır. Mezar yaklaşık üç metre uzunluğunda iki metre genişliğinde, etrafı mermer sütunla çevrili üzeri toprakla kapatılmış durumdadır. Üzerinde yeşil renkli sıtırlar örtülüdür. Kabir, iki odalı bir binanın içerisindedir. Odalardan birinde mezar bulunmakta, diğeri ise sergiler ve minderler serilmiş, oturulup ibadet edilebilecek durumdadır.[28] Kevgir Baba, her ne kadar Yıldızeli ilçesine bağlı Yolkaya köyü yakınlarında ise de sadece Yıldızeli ve çevresindeki köyler burayı ziyaret etmemekte, aynı zamanda Şarkışla ilçesine bağlı çeşitli köylerden birçok insan da gelip Kevgir Baba’yı ziyaret etmektedirler.

Kevgir Baba’nın ziyaret edilme nedenlerini şu şekilde sıralayabiliriz:

- Gece rüyasında ağlayan çocuklar buraya götürülür. Kabrin yanına boylu boyunca yatırılıp dua edilir. Toprağından birazcık alınarak bir muska şeklinde yapılıp çocuğun boynuna asılır.

- Askere giden gençler, gitmeden bir gün önce Kevgir Baba’yı ziyaret edip dua ve niyazda bulunduktan sonra, oradan aldıkları toprağı muska şeklinde sarıp boyunlarına asarlar.

- Çocuğu olmayan kadınlar, çocuk sahibi olmak için Kevgir Baba’yı ziyaret ederler. Kabrin yanında bir gece yattıktan sonra, beraberlerinde kabirden bir avuç toprak alarak dönerler. Bu toprağın bir kısmını on iki gün yemeklerine katarak yerler, bir kısmını da muska şekline getirerek boyunlarına asarlar.

- Ayrıca, Kevgir Baba’yı sarası olanlar, vücudunun herhangi bir yeri tutmayıp uyuşanlar, sevdiğine kavuşmak isteyenler ve çocuğu geç yürüyüp dili peltek olanların ziyaret ettikleri ve ondan yardım isteyip dua ve niyazda bulundukları, oradaki sudan da şifa niyetiyle içtikleri belirtilmektedir.[29]

                                                    Koyun Baba

Yedi kardeşlerden üçüncüsü olarak bilinmektedir. Şarkışla’ya bağlı Cemel Beldesinin kuzey doğusundaki Döllük köyü yakınlarındaki Karatepe’de yatmaktadır. Koyun Baba’nın kimliği ve hangi devirde yaşadığı ile ilgili kesin bir bilgi yoktur. Anlatıldığına göre; Kara Baba’nın kardeşlerinden biridir. XV. yy da yaşadığı, yaylada koyun otlatarak hayatını kazandığı ve bundan dolayı Koyun Baba adıyla anıldığı belirtilmektedir.

Mezarın batısından döllük deresi geçmektedir. Yaklaşık 500 m yükseklikteki tepenin üzerindeki düzlükte bulunan Koyun Baba’nın kabrinin uzunluğu 2 m , yüksekliği 50 cm , eni ise 1.5 m civarındadır. Mezar yuvarlak taşlardan beton karışımıyla yapılmış, kabrin baş kısmına kalıp çakılarak yuvarlak bir taş dikilmiştir. Ziyarete gelenler duaları kabul olması için kabre küçük taşlar atmışlar. Bu atılan taşlar kabri doldurmuştur. Ziyaret yerinin etrafı taş yığınlarıyla çevrili olup, kabrin alt tarafında söğüt ve kavak ağaçları bulunmaktadır. Kavak ağaçlarının arasından da bir pınar akmaktadır.

Koyun Baba, halk arasında keramet sahibi birisi olarak bilinir. Nakledildiğine göre, bir gün küçük bir kızın yanına yıldırım düşer. Kız, çok korkar ve eli ayağı tutmaz olur. Bir türlü konuşturulamaz. Doktor doktor gezdirilir, ancak bir türlü iyileştirilemez. Bir süre sonra Koyun Baba’nın methini duyarlar ve buraya getirirler. Kız, gece boyunca türbeye kafasını yaslayarak uyur. Bu arada kızın anne ve babası “ seninse, senin olsun; bizimse, bize ver “ şeklinde dua ederler. Sabah olunca kız uyanır, koşup oynamaya ve konuşmaya başlar. [30] Ayrıca yaşlılardan aldığımız bilgiye göre, zaman zaman bu ziyaret yerinde geceleri ışık yanarmış.

Koyun Baba’nın ziyaretçileri başta Cemel Beldesi, Döllük ve Maksutlu köyleri olmak üzere ilçe merkezi ve diğer çevre köylerden gelmektedir. Buranın ziyaret edilme nedenlerini şu şekilde sıralamak mümkündür.

-Çocuğu olmayan kadınlar çocuk sahibi olmak için,

-Evde kalan kızlar kısmetlerinin açılması için,

-Akıl hastaları tedavi için,

-Adak kurbanı olanlar kurbanlarını kesmek için gelirler. Eskiden horoz tavuk gibi hayvanlar kurban edilirken günümüzde koyun ve kuzu gibi hayvanların da kurban edildiği belirtilmektedir.

Ziyarete gelen hastalar, ve çocuğu olmayan kadınlar giydikleri elbiselerinden bir parça koparıp dua ederek ve dilekte bulunarak oradaki taşların arasına bırakırlar. Bazen ziyaretçiler arasında taşların arasına kumaş parçası yerine para koyanlara da rastlanmaktadır
 Küre baba

Küre Baba’nın mezarının bulunduğu tahmin edilen bölge, Şarkışla’ya bağlı Yalani ile Can Abdal köyleri arasında, Can Abdal köyüne yaklaşık 5 km uzaklıkta dağlık bir yerdir. Hayatı ve kişiliği hakkında bilgi yoktur. Kara Baba’nın kardeşi olduğu söylenmektedir. Küre Baba’nın yapılmış bir mezarı olmayıp orada sadece taş yığınları vardır. Ormanın içinde düzlük bir alanda bulunan, mezar yerine kadar araba ile ulaşmak mümkündür. Can Abdal ve Yalani köylüleri tarafından Küre babanın mezarının olduğu yer, dini amaçla ziyaret edildiği gibi piknik yeri olarak da kullanılmaktadır.

Küre babanın mezarı olarak kabul edilen yapı, defineciler tarafından kazılıp tahrip edilmiştir. Taş yığını halinde bulunan mezarın etrafında çalı, çam ve ardıç ağaçları bulunmaktadır. Orada bulunan ardıç ve çam ağaçlarına, ziyarete gelenler tarafından bez parçaları bağlandığı görülmüştür. Mezarın başında bulunan üç büyük ulu çam ağacının kutsallığının daha da ön planda olduğu anlaşılmaktadır. Bir insanın iki kolu ile bu çamlara sarılarak ellerini kavuşturduğu takdirde dileğinin yerine geleceğine inanılmaktadır.

Küre Baba’da buz gibi suyu olan ve “süt oluk” adı verilen bir de çeşme bulunmaktadır. Rivayete göre, eskiden Cuma akşamları ( yörede Perşembe akşamına Cuma akşamı denilir ) bu çeşmeden su yerine süt akarmış. Adı buradan geliyor. Buranın değerini bilmeyen bir kadının bazı pis elbiselerini bu çeşmenin başında yıkaması nedeniyle artık oluktan süt akmaz olmuş.[31]

Başta Çanakçı, Gazi Köyü, Can Abdal ve Yalani olmak üzere çevre köylerden gelen insanların zaman zaman Küre Baba’yı ziyaret ettikleri belirtilmektedir. Küre Baba’nın ziyaret edilme nedenlerini şu şekilde sıralayabiliriz:

-Başı ağrıyan hastalar şifa bulmak için,

-Adakta bulunmak isteyen ziyaretçiler buradaki ağaçlara bez parçası bağlayarak adak adarlar.

-Çocuğu olmayan kadınlar çocuk sahibi olmak için ziyaret ederler. Burayı ziyarete gelen çocuğu olmayan kadın yerden bir taş alır, Küre Baba’ya yapıştırır veya sürer. O anda kadın “Çocuğum oluyorsa olsun” diyerek niyet tutar.

-Küre babanın bulunduğu yer, güzelliği ve süt oluk çeşmesinin suyunun soğuk ve tatlı olması nedeniyle piknik amacıyla ziyaret edilir.[32]

Köylüler Küre baba önünde hiçbir insanın yalan söyleyemeyeceğine inanmaktadırlar. Bir insanın doğru söyleyip söylemediğini anlamak için Küre baba’nın tanıklığına başvurulduğu görülür. İnanca göre Küre Baba’dan çıkan ateş yalan söyleyen insanın yüzünü yalarmış

---

Bu kısa girişten sonra, ziyaret, adak, dede, baba, şeyh, eren, evliya, yatır ve türbe...vb adlarla anılan bu ziyaret yerleri ile onlara belli inanç, efsane ve kerametlerin atfedilmesi ve çeşitli dilek ve isteklerle onların ziyaret edilmesi olayını, inceleme alanımız olan Şarkışla yöresinde yaygın olarak görmek mümkündür.
İncelemeye çalıştığımız bu ziyaret yerlerini iki kısma ayırarak vermeye çalışacağız
1-YATIRLAR ( Türbe, Baba, Evliya, Pir, Tekke )
a. Abdal Baba

Kabri Abdallı Köyü’nün girişindeki mezarlığın içindedir. Halk tarafından veli olarak kabul edilen Abdal Babanın hayatı hakkında kesin bilgi yoktur. Çevresi biriketle çevrili ve üstü açık olan kabri, dikdörtgen biçimindedir. Batı tarafında demirden bir kapı, kapının yan tarafında yardım amacıyla konulmuş bir yardım sandığı bulunmaktadır. Mezar, 2 metre yüksekliğinde, 2,5 metre boyunda ve 1,5 metre enindedir. Mezarın içerisinde bir çam bir de kuşburnu olmak üzere iki tane ağaç vardır. Ziyarete gelenlerin özellikle kuşburnu ağacına çaput ve bez bağladıkları göze çarpmaktadır.[12]

Abdal Baba, Abdallı köyünün dışında Yapracık, Arıklar, Akören, ve Kazancık köyleri ile Akçakışla beldesinden ve diğer ilçelerden gelen insanlar tarafından ziyaret edilmektedir.

Abdal Baba’nın dört kardeş oldukları ve bunların farklı yerlerde yattıkları söylenmektedir. Bunlar, Akdağmadeni civarında Gül Ali Baba, Şarkışla’ya bağlı Sultan köyünde Ziraat Baba ve Yunusören köyünde Kara Baba’dır.[13]

Abdal Baba’yı daha çok felçli olanlar, yüz felci geçirenler, bayılanlar, sinir hastaları, korkudan dili tutulup konuşamayanlar, içki içmek gibi bazı kötü alışkınlıklarını bırakmak isteyenler, aklî dengesini kaybedenler ve çocuğu olmayan bayanların ziyaret ettiği belirtilmektedir.

Burayı ziyarete gelenler, Abdal Baba’nın ortası delik “çırakman” adı verilen bakır tasından su içip kalan suyu üzerlerine dökerek bunun kendilerine şifa olacağına inanırlar. Anlatıldığına göre, Abdal Baba’ ya ait olan bu tas, birkaç defa çalınmış; fakat her defasında yerine geri gelmiştir. Eğer hasta olan kişi türbeye gelemeyecek durumda ise, hastanın elbisesini getirirler ve sandukanın üzerine sererler. Ziyaretçiler ayrıca etrafı çevrili olan yerden bir miktar toprak alıp kendileri hasta ise kendileri yer, hasta başkası ise topraktan götürerek ona yedirirler. Daha sonra dileklerinin kabul olması inancıyla orada bulunan kuşburnu ağacına bez bağlayıp, mezarın kapısının önündeki yardım sandığına para atarak oradan ayrılırlar.[14]

b. Ali Baba

Mezarı ilçeye 30 km uzaklıktaki Çiçekliyurt (eski adı Çakal) köyündedir. Ali Baba’nın hayatı hakkında herhangi bir belge ve bilgi bulunmamaktadır. Onun köyün ilk kurucusu olduğu belirtilmektedir. 1980 yılına kadar Ali Baba’nın mezarının üstünün açık ve etrafının çevrili olduğu nakledilmektedir. Rivayete göre, köy sakinlerinden biri Ali Baba’yı rüyasında görür. Ali Baba ona, üzerinin örtülmesini, yoksa zararının dokunacağını söyler. Bunun üzerine burası tamir edilerek bugünkü haline getirilir. Sandukanın bulunduğu yerde küçük bir pencere olup pencerenin önünde üzeri yeşil bezle örtülü bir yardım sandığı bulunmaktadır.

Ali Baba’nın kabri, başta bulunduğu köy olmak üzere Alaçayır, İlyashacı, Ortaköy ve Hardal köylüleri tarafından ziyaret edilmektedir. Burası, felçli olan hastaların tedavisi, konuşamayanların dilinin açılması, evde kalmış kızların nasibinin açılması ve gurbete gidenlerin sağ-salim dönmeleri amacıyla ziyaret edilmektedir. Ziyaretçilerin maddi durumuna göre, ziyaretler esnasında zaman zaman kurbanların kesildiğine şahit olunmaktadır.

Burayı ziyarete gelen hastalar, Ali Babanın sandukasında bulunan yeşil örtüden bir parça keserek yanlarına alırlar. Kesilen bu bez parçası, hastanın hastalığı sürdükçe hastanın üzerinde şifa ümidiyle taşınır. Bazı ziyaretçilerin ise bezi bereket getirmesi inancıyla aldıkları belirtilmektedir